ΑΡΧΙΚΗ

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Εργασία και νέοι


...τι δουλειά θέλεις να κάνεις όταν μεγαλώσεις;


Από όταν ήμουν μικρή με ρωτούσαν «τι δουλειά θέλεις να κάνεις όταν μεγαλώσεις;». Εγώ, τότε, έδινα απαντήσεις όπως «θέλω να έχω ένα σπίτι και να μαζέψω όλα τα αδέσποτα ζωάκια και να τα φροντίζω», ή «θέλω να γίνω ηθοποιός», ή «θέλω να γίνω ζωγράφος». Και κανείς δεν μου έφερνε αντίρρηση! Όλοι με έλεγαν γλυκειά και μου χαμογελούσαν. Μετά άρχισα να μεγαλώνω και, καθώς μεγάλωνα, άλλαζαν και οι απαντήσεις μαζί με τις αντιδράσεις τους.

Λογοτεχνια


Το χρυσό μου κλουβί

‘Ημουν μόνος στο δωμάτιό μου, κατά τις δωδεκάμιση το μεσημέρι, και σκεφτόμουν τους αριστοκράτες του 18ου αιώνα, οι οποίοι ήταν πλούσιοι αλλά δεν είχαν αρκετή ελευθερία, όσο οι φτωχοί στους δρόμους. Για παράδειγμα, στο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», ήταν και οι δυο από πλούσιες οικογένειες που ήταν εχθροί. Είχαν τα πάντα, αλλά όχι ελεύθερη αγάπη, επειδή οι δυο αυτές οικογένειες είχαν κόντρα μεταξύ τους.

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Χρήμα


To χρήμα


Οι κοινωνίες που τους συνδέει μόνο το χρήμα οδηγούνται στη βία και στο μίσος λόγω έλλειψης της ενότητας μεταξύ τους. Δηλαδή, αν σε μια κοινωνία μετράει μόνο το χρήμα και όχι οι κοινωνικές και πολιτισμικές σχέσεις, οι άνθρωποι κοιτάνε μόνο το προσωπικό τους συμφέρον και δε δίνουν σημασία στο συνάνθρωπο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι κοινωνίες υπό διάλυση, επειδή δεν υπάρχει επικοινωνία ούτε βοήθεια, αλληλεγγύη, ομαδικότητα, επειδή το μόνο που υπάρχει είναι ο ανταγωνισμός, ποιος θα έχει το μεγαλύτερο ποσό χρήματος στην τσέπη. Σε μια τέτοια κοινωνία η βία και το μίσος είναι αδύνατο να μην υπάρχουν, γιατί μόνο το χρήμα δε μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματά μας.

Γιώργος Γιαννίσης

Εργασία και νέοι


Η Κοινωνία μου 2016


Γεννήθηκα σε μια πολιτισμένη «μεγάλη κοινωνία» που θεωρητικά προέχουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ακούω πως είμαι τυχερή που γεννήθηκα σε μια εποχή που η τεχνολογία έχει εξελιχθεί τόσο πολύ, με διευκολύνει, ζω με ανέσεις.

Από την άλλη, μου λένε κρίμα, η γενιά σας δεν έχει μέλλον, λόγω της σημερινής κατάστασης. Παρ’ όλα αυτά, πήγαινε σχολείο, πάρε καλούς βαθμούς, μπες σε μια σχολή, τέλειωσέ την, πρέπει να μάθεις ξένες γλώσσες, υπολογιστές, μεταπτυχιακά, σεμινάρια. Κοίτα, είναι μεγάλος ο ανταγωνισμός, είναι δύσκολα εκεί έξω, χρειάζεσαι εφόδια...

Τρίτη 28 Ιουνίου 2016

Λογοτεχνία

                                             Το χρυσό μου κλουβί



Από μικρός είχα έναν παπαγάλο, τον Ρίκι. Ο Ρίκι ήταν ένας πανέξυπνος παπαγάλος, ό,τι του έλεγες σου απαντούσε κανονικά, λες και ήταν άνθρωπος. Μια μέρα ο πατέρας του πήρε ένα ολοκαίνουργιο χρυσό κλουβί. Όταν τον βάλαμε μέσα τον παπαγάλο, όμως, σταμάτησε να είναι χαρούμενος και να μας μιλάει. Αναρωτιόμουνα γιατί, σε γιατρούς τον πήγαμε αλλά τίποτα, ακόμα και σε ψυχολόγο, αλλά και πάλι τίποτα.

Έτσι μια μέρα είπα να το βγάλω από το κλουβί με ρίσκο να φύγει. Μόλις τον έβγαλα, τον ρώτησα «τι έχεις κύριε Ρίκι;». Και μου απάντησε «Κώστα, από τότε που φέρατε αυτό το χρυσό κλουβί, νοιώθω ότι δεν μπορώ να ανασάνω, να ζήσω εκεί μέσα, δεν θέλω χρυσά κλουβιά, ένα απλό θέλω και την αγάπη σου!». Από τότε, τον έβαλα στο παλιό του κλουβί και όλα έγιναν όπως παλιά, όμορφα και ωραία. Αυτή η ιστορία μας λέει ότι τα πλούτη δεν φέρνουν την ευτυχία!

Κώστας Βιτάλης

Λογοτεχνία


Το χρυσό μου κουτί

Πριν πολλά χρόνια ο παππούς μου μου έδωσε ένα κουτί με ρολόγια και μου είπε να το κρατήσω για πάντα μαζί μου για να τον θυμάμαι όταν πεθάνει. Κι εγώ το κράτησα μαζί μου και ήταν τα πάντα για μένα, ένας θησαυρός. Κάθε φορά που κοίταγα το χρυσό μου κουτί, μου θύμιζε τον παππού μου και τα λόγια που μου έλεγε πριν πεθάνει. Δεν ήθελα να το χάσω με τίποτα. Αυτό το κουτί είχε μέσα πολλά ρολόγια και φόραγα ένα από αυτά κάθε μήνα. Κάθε φορά που είχα ένα ρολόϊ στο χέρι, νόμιζα πως ήταν πάντα δίπλα μου ο παππούς μου. Γι’ αυτό το ονόμασα το χρυσό μου κουτί.

Μωχάμεντ Μπρες

Ζωγραφίζοντας το δικό μου καλοκαίρι


Το καλοκαίρι


Στην κορυφή του βουνού, ένα απόκρημνο εκκλησάκι που βλέπει τον ήλιο, ξεπετάγεται από την κρυψώνα του, φαίνεται ότι βγαίνει από τη θάλασσα.

ΙΙ
Σαν κάτι να τον σπρώχνει, το μεσημέρι ο δρόμος άδειος, οι παραλίες γεμάτες από ανθρώπους που ψάχνουν να δροσιστούν από το κύμα καύσωνα που τους ταλαιπωρεί σαν να σε σημαδεύει ο ήλιος και σε σιγοψήνει.

ΙΙΙ
Το καλοκαίρι είναι σαν να μαγειρεύεις αστακούς... ας πούμε ότι η φωτιά που βράζει το καζάνι με τους αστακούς είναι ο ήλιος... το καζάνι είναι οι δρόμοι το μεσημέρι που παίρνουν τη θερμότητα από τον ήλιο... και οι αστακοί οι άνθρωποι που ψάχνουν να διαφύγουν από το καζάνι για να πάνε σε ένα δροσερότερο μέρος.

Δημήτρης Λαυκιώτης

Ζωγραφίζοντας το δικό μου καλοκαίρι


Το καλύτερο καλοκαίρι ειναι.....



Το καλύτερο καλοκαίρι είναι σ’ ένα νησί με μια παραλία γεμάτη με άμμο, πολλά άτομα να παίζουν ξέγνοιαστα διάφορα σπορ, όπως βόλλεϋ, τέννις κλπ. Σε καφετέριες πίνοντας το ρόφημά σου κι έχοντας όλη τη θάλασσα στα πόδια σου, βόλτες με σκάφη από ‘δω κι από ‘κει, στα τριγύρω νησιά, και το βράδυ πάρτυ μέχρι το πρωΐ, χωρίς να σκέφτεσαι την ώρα, σε μια παραλία με μια φωτιά στην άμμο και τριγύρω σώματα να χορεύουν χωρίς τσακωμούς, χωρίς ανταγωνισμούς, όλοι να είναι μια παρέα και το μόνο που θα έχουν στο μυαλό τους θα είναι το πώς θα περάσουν καλά την κάθε μέρα και το κάθε βράδυ τους.

Βίκυ Μαροπούλου

Κυριακή 26 Ιουνίου 2016

Εργασία και νέοι


Εργασία και νέοι

Τις προηγούμενες δεκαετίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρχε ευνοϊκό κλίμα στην οικονομία, στην κοινωνία και, γενικότερα, στη ζωή του ανθρώπου. Όμως, την τελευταία δεκαετία, όλα έχουν πάρει την κάτω βόλτα. Υπάρχει αύξηση της ανεργίας, μείωση του βιοτικού επιπέδου και κατάργηση ή περιορισμός των δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών.

Εργασία και νέοι


Τα άπιαστα όνειρα

Όλοι από μικρά παιδιά κάνουμε όνειρα σχετικά με τη μελλοντική μας εργασία. Από το νηπιαγωγείο ακούμε τα επαγγέλματα που θα θέλαμε να ακολουθήσουμε στη ζωή, όπως δικηγόρος.. αστυνομικός.. γιατρός κτλ. Η κατάλληλη εργασία για τον άνθρωπο είναι πολύ σημαντική υπόθεση αφού πρέπει να προσαρμόζεται στις ικανότητές μας, στις δυνατότητές μας και ταυτόχρονα να μας στηρίζει οικονομικά.

Εργασία και νέοι



Η σημερινή νεολαία

Κάθε παιδί καθώς μεγαλώνει, κάνει όνειρα για τον εαυτό του σύμφωνα με τα επαγγέλματα που του αρέσουν και που του κινούν το ενδιαφέρον, επίσης, σύμφωνα με τα ταλέντα του. Θέλοντας να μπορεί να κυνηγήσει το στόχο του, στην πορεία χάνεται το ενδιαφέρον διότι απογοητεύεται.

Βλέποντας μια κοινωνία στην οποία υπάρχει ανεργία λόγω της οικονομικής κατάστασης, συμπιέζοντας όλο και περισσότερο τα εργασιακά μας δικαιώματα, μας κάνει να χάνουμε τις ελπίδες μας κάθε μέρα και περισσότερο. Παράλληλα, να παρατάμε τις σπουδές μας για να εργαστούμε σε μια δουλειά που δεν μας αρέσει κι ούτε μας αρμόζει μόνο και μόνο για να διευκολύνουμε την καθημερινότητά μας.

Εργασία και νέοι



Η διεκδίκηση εργασιακών δικαιωμάτων


Τα εργασιακά δικαιώματα πλέον είναι τόσο σημαντικά όσο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η εργασία, εκτός από την δυνατότητα να προσφέρεις έργο στην κοινωνία, σε εντάσσει σε ένα σύνολο, σε βοηθάει να συνεργάζεσαι, να αγωνίζεσαι συλλογικά, να καταπατάς τις κλισέ καταστάσεις και να διώχνεις την μισαλλοδοξία που μπορεί να έχεις.

Ζωγραφίζοντας το δικό μου καλοκαίρι



Το δικό μου καλοκαίρι.....



Το δικό μου καλοκαίρι δεν μ’ αρέσει να το φαντάζομαι
εξωπραγματικό
Το δικό μου καλοκαίρι είναι κλιματισμός και laptop,
βόλτες και πάρτυ το βράδυ,
ύπνος μέχρι το μεσημέρι.
Το δικό μου καλοκαίρι δεν έχει θάλασσα,
έχει πλαστική πισίνα στο μπαλκόνι.
Το δικό μου καλοκαίρι έχει λευκό δέρμα,
σαν το χιόνι του χειμώνα
Μακάρι να μην ερχόταν το δικό μου
καλοκαίρι 
Εβίτα Δεληπέτκου

Ζωγραφίζοντας το δικό μου καλοκαίρι!




                                        Το δικό μου καλοκαίρι........


Το δικό μου καλοκαίρι είναι με ήλιο λαμπερό
Με πολλά πολλά παιδάκια και γαλάζιο ουρανό
Με χαρούμενες φατσούλες και φορώντας τα μαγιό
Πάμε όλοι παραλία, για ξεφάντωμα τρελό.
Κουβαδάκια και φτυαράκια, φτιάχνω πύργο φοβερό
Παίρνω τα μπρατσάκια μου και σας χαιρετώ!
 Βάσια Μπρίκα


Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016

Ρατσισμός


Για το ρατσισμό


Ρατσισμός είναι ο φόβος που έχουμε για το διαφορετικό. Είναι η περιφρόνηση, η απομόνωση που δέχονται κάποιοι λόγω της διαφορετικότητάς τους. Είναι το μίσος και η λύσσα που νιώθουν κάποιοι απέναντι σε μειονότητες που διαφέρουν και που πιστεύουν ότι, για όλα τα δεινά που προκαλούνται σ’ αυτούς και στην κοινωνία στην οποία ζουν, φταίνε αυτές οι μειονότητες. Δυστυχώς, γι’ αυτούς τους ανθρώπους που αυτοαποκαλούνται ανώτεροι και πολιτισμένοι,φτάνουν μέχρι και στο έγκλημα, ξεχνώντας ότι, εκτός από τα βιολογικά μας χαρακτηριστικά, όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίδιοι.

Το φαινόμενο του ρατσισμού οφείλεται στην παιδεία που έχει το άτομο και στις ηθικές αρχές που έχει αφομοιώσει. Πρέπει τα παιδιά από μικρή ηλικία να κατανοούν σε βάθος πόσο σημαντικά είναι τα δικαιώματα του ανθρώπου, για να υπάρξει ειρήνη και πολιτισμός και να μη φτάσουν να έχουν ρατσιστικές απόψεις που μπορεί να καταστρέψουν την κοινωνία. Επίσης, υποστηρίζεται η άποψη ότι αν δεν πάθεις, δεν πρόκειται να μάθεις. Ότι, αν δεν δεχτείς ρατσισμό, δεν πρόκειται να καταλάβεις ότι η συμπεριφορά αυτή προσβάλλει τους ανθρώπους.

Θα πρέπει, λοιπόν, μέσα από την οικογένεια και το σχολείο να καταλάβουμε ότι ο ρατσισμός είναι το πιο άσχημο συναίσθημα που μπορεί να «εισπράξει» ένας άνθρωπος και με παραδείγματα, ταινίες, πολιτιστικές εκδηλώσεις καθώς και μέσα από την ιστορία, η οποία μας δείχνει τα λάθη που έγιναν κάποτε και που δεν πρέπει να ξαναγίνουν, αλλά επαναλαμβάνονται, να «ξεκολλήσει» η κοινωνία από το κοινωνικό αυτό φαινόμενο και να αλλάξει. Θα πρέπει όλοι οι άνθρωποι να έχουν σωστή παιδεία.


Ιφιγένεια Αγγελάκη

Λογοτεχνία


«Δεν έχω στόμα και
θέλω να ουρλιάξω...»


Υπάρχει ένα μεγάλο δίλημμα στην απόφαση ενός ανθρώπου στη ζωή του για να κάνει τον εαυτό του να μην κρατάει μέσα του πράγματα ή να κάνει τον εαυτό του να είναι σαφής και ειλικρινής με τον εαυτό του και με τους ανθρώπους γύρω του.

Όμως, όταν οι ανάγκες των ανθρώπων τους κάνουν να κάνουν τα στραβά μάτια σε διάφορα μικροπράγματα που συμβαίνουν στην καθημερινότητά τους, στην δουλειά τους, στα σπίτια τους ή και στην βίαιη συμπεριφορά από κάποιους στο σχολείο τους, τότε ξεκινάει ο άνθρωπος να μην έχει στόμα και να θέλει να ουρλιάξει. Και γιατί να θέλει να ουρλιάξει; Να ουρλιάξει για να βγάλει από μέσα του αυτά τα συναισθήματα της καθημερινής του ζωής, αυτά τα οποία δεν θέλει ή δεν έχει μάθει να μπορεί να μοιραστεί με κάποιον άνθρωπο, ώστε να ηρεμήσουν μέσα του και να τα αντιμετωπίσει με πιο ξεκάθαρο μυαλό, και πιο ξεκάθαρη σκέψη.

Να θέλει να ουρλιάξει για να βγάλει τον θυμό από μέσα του και την κακία που έχει μαζέψει από τα γεγονότα της ζωής του, τις συμπεριφορές που έχει υποστεί και για τα μικροπράγματα που έχει κρατήσει μέσα του, και έχουν γίνει βουνό από κακία.

Ίσως το να ουρλιάξει να τον κάνει να νιώσει καλύτερα αλλά ίσως και όχι. Το να ουρλιάξει μια φορά ίσως να του φανεί παράξενο και να μην το νιώσει ή να μην του κάνει κάτι και να νιώσει χειρότερα, πιο χαμηλά, να τον στριμώξει ψυχολογικά και να μην έχει τη δύναμη να σταθεί στην καθημερινότητά του, στις υποχρεώσεις του και να σταθεί έτσι όπως ήταν στην αρχή. Παράξενο να συμβεί όλο αυτό, κι αν όμως συμβεί, ένας άνθρωπος δεν θα μπορεί να νιώθει τον εαυτό του.
Πρέπει να το πιάσει από την αρχή και να βρει έναν άνθρωπο που να ξέρει να τον βοηθήσει σε αυτό το βουνό με συναισθήματα και πράγματα της ζωής, έναν ειδικό, όπου θα τον ακούει και θα γνωρίζει την αρχή και το πού άρχισε να μπερδεύεται ο άνθρωπος και, αδειάζοντας αυτά που νιώθει θα νιώσει και θα θέλει να ουρλιάξει.

Ελσίντ Ντρομπανίκου

Λογοτεχνία


O γρ οδασι τί ποιοσι




Ζούμε στην εποχή που όλοι τρέχουν για να προλάβουν κάτι, τρέχουν για τη δουλειά, τρέχουν να πάνε σχολείο, τρέχουν να πάνε σπίτι να προλάβουν την αγαπημένη τους σειρά και πάει λέγοντας. Στο μυαλό του περισσότερου κόσμου υπάρχει η σκέψη ότι πρέπει να βγει πρώτος, να βγάζει πολλά λεφτά, να θεωρείται επιτυχημένος, να έχει ένα ωραίο σπίτι, ένα ωραίο αμάξι, μια ωραία γυναίκα και, γενικά, να φαίνεται ότι έχει πετύχει στη ζωή, απλά να φαίνεται όμως.

Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

Λογοτεχνία

Μια περιπέτεια στο ταξίδι


Στις 17 Φεβρουαρίου του 2012 έζησα μια ωραία περιπέτεια, έκανα ένα ωραίο μεγάλο ταξίδι στις Φιλιππίνες· μέσα στο αεροπλάνο απόλυτη ησυχία μια και το ταξίδι ήταν πολλών ωρών, δεκαοκτώ ώρες περίπου.

Με το που φτάσαμε, η οικογένειά μου με περίμενε εκεί έξω από το αεροδρόμιο, ήταν πολύ ωραία, έζησα μια ζεστασιά με το που πάτησα εκεί. Κατευθυνθήκαμε στο σπίτι μου. Εν τω μεταξύ, η διαδρομή από το αεροδρόμιο προς το σπίτι μου ήταν πολύ ωραία.. Με το που φτάσαμε εκεί τα ζεστά φιλιππινέζικα φαγητά μας περιμένανε, φάγαμε και κοιμηθήκαμε.

Λογοτεχνία

Δεν έχω στόμα και θέλω να ουρλιάξω

(από τίτλο διηγήματος του Χάρλαν Έλισον)



Ξυπνώντας το πρωΐ κατάλαβα ότι κάτι πήγαινε στραβά. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και τι βλέπω ...ότι το στόμα μου εξαφανίστηκε. Έτρεξα στον δρόμο προσπαθώντας να ζητήσω βοήθεια, αλλά κανείς δεν μπορούσε να με βοηθήσει γιατί δεν με άκουγαν. Όμως κάτι περίεργο κατάλαβα, ότι κανείς δεν είχε παραξενευτεί που δεν είχα στόμα, και περίεργες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου, μήπως όλα αυτά τα φαντάζομαι, μήπως ζω έναν εφιάλτη, μήπως η συνείδησή μου προσπαθεί να μου πει κάτι.

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2016

Ρατσισμός

Να βάλουμε ένα τέλος στο ρατσισμό


Να σταματήσουμε όλα αυτά που βλέπουμε καθημερινά τριγύρω μας, όπως είναι η βία, ο ρατσισμός και η σεξουαλική παρενόχληση. Όπως όλοι εμείς που βρεθήκαμε στη «σωστή» πλευρά του πλανήτη, δηλαδή, εμείς που ζούμε χωρίς αναστατώσεις, είμαστε χαρούμενοι, έχουμε τροφή και στέγη αλλά το κυριότερο είναι ότι ζούμε χωρίς πολέμους και συγκρούσεις.

Ρατσισμός

Να βάλουμε ένα τέλος στο ρατσισμό


Πολλές φορές έχω ακούσει πως χτυπάνε, κοροϊδεύουν παιδιά που είναι από άλλες χώρες. Δεν πρέπει να συνεχιστεί αυτό, όλοι άνθρωποι είμαστε, όλοι έχουμε καρδιά, αλλά κάποιοι που είναι τόσο βάρβαροι και κακοί δεν μπορούν να το καταλάβουν αυτό, δεν μπορούν μια φορά να μπουν στη θέση ενός πρόσφυγα, ενός ανθρώπου που μπορεί να ήταν άτυχος και να είναι φτωχός, βρώμικος και νηστικός και να μην ξέρει αν την επόμενη μέρα θα είναι ζωντανός επειδή έχει χάσει την ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ.

Ρατσισμός

ΜΕΡΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ!


Και, δηλαδή, τι; Επειδή γεννήθηκες μαύρος ή άσπρος, δεν έχεις το δικαίωμα να μιλάς με άσπρους ή μαύρους; Ότι δεν μπορείς να πας να ζήσεις σε μια άλλη χώρα; Ότι δεν μπορείς να αλλάξεις θρησκεία, άμα το θέλεις; Ότι δεν μπορείς να μάθεις άλλες γλώσσες; Ότι δεν θα είσαι καλός άνθρωπος;

Ρατσισμός

Για να σταματήσει ο ρατσισμός πρέπει να...


Αυτό το κείμενο πρέπει να δείχνει τη λύση; Ή μάλλον ...το πρόβλημα. Ποιο θα είναι, άραγε, αυτό το επιχείρημα, ώστε να σταματήσει ο ρατσισμός; Για να βρούμε τη λύση πρέπει να φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις ή να σκεφτούμε τη χειρότερη περίοδο του ρατσισμού.