Το
Παρελθόν
Το
παρελθόν μας καθορίζει γι’ αυτό που
είμαστε σήμερα. Το παρελθόν είναι μια
νύχτα που δεν έχει ξημέρωμα, είναι η πιο
ωραία ζάλη, με την ανάμνηση μεθάς,
χαμογελάς και όταν στο σήμερα ξυπνάς
να κοιμηθείς ζητάς και πάλι, το σήμερα
αύριο θα είναι παρελθόν αλλά η ζωή μας,
και το πού και πώς βρισκόμαστε εδώ που
είμαστε, δεν εξαρτάται πάντα από εμάς,
αλλά και από τους προγόνους μας, τους
παππούδες, τις γιαγιάδες μας και τους
γονείς μας. Ο τόπος και ο τρόπος με τον
οποίο μεγαλώσαμε και μας μεγάλωσαν
επηρεάζει το πώς χειριζόμαστε μια
κατάσταση, το πώς θα σκεφτόμαστε, το πώς
θα μιλάμε και πολλά άλλα, και γι’ αυτό
το λόγο όλοι μεταξύ μας είμαστε
διαφορετικοί. Από το παρελθόν μας
μαθαίνουμε πώς να γίνουμε η καλύτερη
εκδοχή του εαυτού μας, μαθαίνουμε από
τα λάθη που είχαμε κάνει και γι’ αυτό,
όσο περισσότερο χρόνο ζούμε, μαθαίνουμε
τον τρόπο πώς να έχουμε μια ευχάριστη
ζωή∙
τουλάχιστον, έτσι θέλω να πιστεύω.
Το
παρελθόν όμως δεν επηρεάζει όλους μας
για καλό, δεν επηρεάζει όλους μας να
γίνουμε καλύτεροι από χθες. Αρκετοί
άνθρωποι μεταδίδουν την αρνητικότητα
και τη δυσαρέσκεια που μπορεί να οφείλεται
στο παρελθόν τους και, πολύ απλά,
παραμένουν στη γκρίζα φυλακή, σε κάποιους
αρέσει η μοναξιά, η κατάθλιψη, τους
αρέσει το γκρίζο, ενώ κάποιοι άλλοι δεν
ξέρουν πώς να ξεφύγουν. Το παρελθόν,
πολλές φορές, μας κρατάει ζεστά στις
αναμνήσεις και κρύα, επίσης. Πρέπει να
εκμεταλλευτούμε τον χρόνο που έχουμε
διότι ξέρουμε πως δεν θα είμαστε για
πάντα εδώ και δεν πρέπει να παραμένουμε
στο παρελθόν, είτε είναι δυσάρεστο είτε
ευχάριστο, αλλά πρέπει να φτιάξουμε ένα
καλύτερο και υπέροχο παρελθόν για εμάς
και τους ανθρώπους γύρω μας.
Τζωρτζίνα
Βάτα
