Ένα παράξενο δωμάτιο
Εδώ
βρίσκομαι, κλειδωμένη σε ένα παράξενο
δωμάτιο. Εδώ και έξι μήνες. Δεν μπορώ να
δω τίποτα. Έχει περάσει μια βδομάδα από
την τελευταία φορά που είχε έρθει κάποιος
εδώ. Θυμάμαι πώς είναι το δωμάτιο. Άσπρο
με μαλακές γωνίες, και οι τοίχοι είναι
μαλακοί. Μοιάζει με το δωμάτιο που βάζουν
τους τρελούς. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα.
Κλείνω λίγο τα μάτια γιατί έχω πολύ
καιρό να δω φως. Εμφανίζεται μια γυναικεία
φιγούρα. Σγουρά καστανόξανθα μαλλιά
και καταπράσινα ζωηρά μάτια συναντούν
τα δικά μου καστανοπράσινα. «Έλα, δεν
έχουμε πολύ χρόνο», λέει η γυναίκα. «Ποια
είσαι εσύ; Γιατί
