ΑΡΧΙΚΗ

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2018

Αδιέξοδα του σημερινού πολιτισμού και η δυσκολία του ανθρώπου στην επαφή του με το φυσιολογικό



Η ανθρώπινη κοινωνία έχει ελάχιστη επαφή με την φύση. Αλλά και οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πλέον περιορισμένες, στην ανθρώπινη επαφή επικρατεί μια δυσκολία. Η δυσκολία αυτή είναι ο εγκλωβισμός από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Γι’ αυτό και οι ανθρώπινες επαφές περιορίζονται όλο και περισσότερο καθημερινά. Η κοινωνία είναι υπό πίεση από πολλά θέματα, πολιτικά, κοινωνικά, προσωπικά, τα οποία οδηγούν σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Πολλές φορές οι άνθρωποι προσπαθούν να αποδίδουν πολύ καλά αποτελέσματα, αλλά η πίεση για να βγει το καλύτερο καμιά φορά μπορεί να κάνει τον άνθρωπο μια «εκτυπωτική» μηχανή.
Η φύση μπορεί να απελευθερώνει την ανθρώπινη σκέψη αλλά και το ανθρώπινο σώμα. Οι σχέσεις πρέπει να είναι απελευθερωτικές και λιγότερο πιεστικές.
                                                                                                                                Δήμητρα Μιντζιόλι

Αδιέξοδα του σημερινού πολιτισμού και η δυσκολία του ανθρώπου στην επαφή του με το φυσιολογικό




Από τη Βιομηχανική επανάσταση έως και σήμερα, όλοι οι άνθρωποι έχουμε μάθει να ζούμε αλλάζοντας το φυσικό περιβάλλον και όχι να προσαρμοζόμαστε σε αυτό.
Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο του πολιτισμού μας που υπερεξαρτώμαστε από τα τεχνολογικά επιτεύγματά μας και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουμε τις γνώσεις και, οι πιο νέοι, την ευκαιρία να ζήσουμε χωρίς την τεχνολογία. Αν κάτσουμε και σκεφτούμε πώς θα ήταν η ζωή μας για ένα χρόνο χωρίς μηχανές-τεχνολογία- ηλεκτρισμό, θα καταλάβουμε πως όλος ο πολιτισμός μας θα κατέρρεε, μιας και ό,τι έχουμε τριγύρω μας θα έπαυε να λειτουργεί. Η τηλεόραση, οι υπολογιστές, το κινητό, τα οχήματα, η ηλεκτρική κουζίνα και ο θερμοσίφωνας είναι λίγα από τα καθημερινά παραδείγματα τεχνολογίας που δεν μπορεί κανείς να αποχωριστεί.
Απλώς, φανταστείτε τη ζωή σας με το να πρέπει στα διαμερίσματα που ζούμε όλοι να χρειάζεται να ανάβουμε φωτιά για να ζήσουμε καθημερινά και να γυρίζουμε τον κόσμο μας πίσω 100 χρόνια. Πώς σας φαίνεται;
                                                                                                                           Αλέξανδρος Τσιλιάνης