Η δύναμη των λέξεων.....

Μια λογοτεχνική ιστορία...

Του Ορέστη Περγιαλιώτη

Η δύναμη των λέξεων

Μια φορά και έναν καιρό, ήτανε ένα τετράδιο. Ένα ωραίο και ψιλοακριβό τετράδιο. Είχε σκληρό μαύρο εξώφυλλο με κάτι όμορφα σχεδιάκια στην κάτω αριστερή γωνία, και ένα κορδονάκι κολλημένο στη ράχη του για να χρησιμοποιηθεί ως σελιδοδείκτης. Αυτό το τετράδιο, λοιπόν, θεωρούσε τον εαυτό του πολύ τυχερό. Βλέπετε ο ιδιοκτήτης του το έχασε την πρώτη μέρα του σχολείου, πριν καν προλάβει να γράψει πάνω το όνομά του, και παρέμενε κρυμμένο και ξεχασμένο, πίσω από το καλοριφέρ, σε μια γωνιά της τάξης.

      Κάθε μέρα έβλεπε τα άλλα τετράδια που περνάγανε από την τάξη και παρακολουθούσε τη ζωή τους. Έβλεπε πώς οι μαθητές τα μουντζουρώνανε με τα μολύβια τους και σκίζανε τις σελίδες τους για να τις κάνουν αεροπλάνα. Έτσι, όσο πέρναγε ο καιρός, παρατηρούσε πόσο υπέφεραν και ασχήμαιναν τα άλλα τετράδια και ένοιωθε ευτυχισμένο. Καμάρωνε τις κατάλευκες σελίδες του και τις μέτραγε ξανά και ξανά για να σιγουρευτεί πως δεν του έλειπε καμία.

      Έτσι, μέρα με τη μέρα, πέρασε ο καιρός και άρχισαν να πλησιάζουν οι εξετάσεις. Έτυχε, λοιπόν, μια μέρα να βρεθεί. Το πώς, δεν έχει καμία σημασία. Και ήταν εκείνη η μέρα που θα τη θυμάται για πάντα ως τη χειρότερή του. Οι μαθητές βρίσκονταν σε κατάσταση πανικού, με τα τεστ να πλησιάζουν. Τρέχανε να ανταλλάξουν τετράδια για να μαζέψουν όλες τις σημειώσεις. Βγήκε, λοιπόν, το τετράδιο στην επιφάνεια και φοβόταν για το ποιο από αυτά τα διαολάκια θα το διεκδικήσει πρώτο. Αλλά, σύντομα, ανακάλυψε πως δεν το ήθελε κανείς. Δεν είχε λέξεις μέσα του. Ήταν τελείως άχρηστο. Ήταν άδειο.