Έρωτας

Βλέπεις αυτό το ζευγάρι; Λογικά η αγάπη υπάρχει μεταξύ τους.

Και εμείς έτσι ήμασταν κάποτε. Όλες οι αναμνήσεις/στιγμές ξαναγυρνούν πίσω. Καλές και κακές.

Και εμείς έτσι περπατάγαμε σιγά σιγά σε ένα παρκάκι αγκαλιά. Συζητώντας για διάφορα θέματα. Γενικά, μου λείπουν οι στιγμές μας. Έτσι όπως περνάγαμε τον χρόνο μας μαζί. Μου λείπει το γέλιο σου. Μου λείπουν τα ξενέρωτα αστεία και το χιούμορ σου. Η γαμημένη λογική σου. Η αγκαλιά σου. Η ζεστασιά σου.
Τα χείλη σου. Η γεύση τους.. Όλα αυτά φίλε μου. Όλα αυτά έχουν τελειώσει. Τόσο γρήγορα. Μα δεν με άφηνα να ξεχάσω, όσο όμως κι αν προσπαθούσα, οι μέρες μου έσβηναν στην ατζέντα, το έκαναν όλο και πιο δύσκολο να πιέσω τον εαυτό μου να θυμηθεί όλο αυτό.

Έκλαψα, πόνεσα, άδειασα κάμποσα μπουκάλια, άκουσα καψουροτράγουδα. Δοκίμασα αρκετές φορές να σε μισήσω, τίποτα όμως δεν βοήθησε. Ήρθε και η στιγμή που κουράστηκα να το κάνω και σταμάτησα να προσπαθώ. Να σε ξεπεράσω κάπως σιωπηλά και αβίαστα έγινε από μόνο του. Από καιρό έπαψες να είσαι η πρώτη μου σκέψη όταν ξυπνώ, να ψάχνω για σένα ένα νέο σημάδι ή να θέλω να μάθω τα νέα σου.Τελείωσε κι όσο κι αν πόνεσε η συναισθηματική μου ήττα, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου ούτε κι η ερωτική μου συντέλεια. Όσο κι αν με έριξε κάτω κατάφερα να ξανασηκωθώ, όσο κι αν με γκρέμισε, κόλλησα πάλι τα κομμάτια μου. Πιο δυνατά αυτή την φορά. Προσπάθησε κι εσύ το ίδιο φίλε μου. Να 'σαι καλά πάνω από όλα.

                                                                                                                Μαρία Οτζόνσεκ