Ποίηση

(Ένα παιδί που δουλεύει στα ορυχεία εξόρυξης κοβαλτίου για τις μπαταρίες των κινητών)

Από το βράδυ ως το πρωί,

Σκάβω να βγάλω το ρευστό,

για ένα κομμάτι φαγητό.

Από το βράδυ ως το πρωί,

το μάτι καρφωμένο στην οθόνη

ω, πώς λατρεύω τη χρυσή μου αλυσίδα.

Λευτέρης Κιούσης