Στο περιθώριο
Κάθε άνθρωπος ονειρεύεται να ’χει μια πολύ ωραία ζωή,
στην οποία θα ’ναι το επίκεντρο της προσοχής, θα ’χει χρήματα, θα ’ναι
υπερήφανοι όσοι τον κάνουν παρέα, και από τους συγγενείς του θα τον ζηλεύουν
αρκετοί και θα τον μισούν αρκετοί· και, λόγω αυτής της ζήλειας θα ασχολούνται
συνεχώς μαζί του, πράγμα που τον εξιτάρει.
Όμως,
μερικές φορές, τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα θέλει. Άραγε είναι η μοίρα;
Μήπως δεν ήταν τόσο τολμηρός; Μήπως ήταν υπερβολικά αλαζόνας, υποτιμώντας
κάποια πράγματα και παραλείποντας κάποια άλλα, τρώγοντας πόρτα στο τέλος; Μήπως
ήταν αμόρφωτος, επειδή δεν είχε ή δεν ήθελε να ’χει πρόσβαση στην εκπαίδευση;
Δεν τον στήριξαν οι δικοί του; Πήρε έναν κακό δρόμο; Η αιτία δεν έχει καμιά
σημασία, γιατί, όποιος κι αν είναι ο λόγος, αρκετοί βρίσκονται στους δρόμους
νιώθοντας πως έφαγαν πόρτα απ’ την ζωή κι ότι δεν έχει κανένα νόημα η ζωή τους,
γιατί, πλέον, είναι κάτι σαν ζωντανοί νεκροί, με άπειρες σκέψεις οι οποίες
έχουν ζάμπλουτο περιεχόμενο απ’ τις λέξεις «αν» και «γιατί», βρίζοντας τον
εαυτό τους και ρίχνοντας το φταίξιμο στους άλλους, ακόμα κι αν δεν υπήρχε άλλη
επιλογή.
Ζουν μέσα στην αγωνία, το φόβο και την απογοήτευση.
Βλέπουν αρκετούς να τους φοβούνται, να τους αποφεύγουν, να τους στραβοκοιτάνε,
να τους βρίζουν, να γελάνε μαζί τους, σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα να
’ρχονται κάποιοι ανώριμοι κακομαθημένοι για να τους κοροϊδέψουν, να τους
φτύσουν ή, ακόμα και να τους βαρέσουν. Οι περισσότεροι «φυσιολογικοί» άνθρωποι
τους αγνοούν και σε περίπτωση που κάποιοι φερθούν ανθρώπινα, θα τους
ευχαριστήσουν και θα τους «φιλήσουν τα πόδια».
Αυτά σε γενικές γραμμές, στις μέρες μας, που ζούμε μια
μεγάλη και παγκόσμια οικονομική κρίση, αρκετοί άνθρωποι παίρνουν τα λόγια τους
πίσω και μετανιώνουν για την τόσο άσχημη αντίληψη, είτε επειδή κατέληξαν να
βρεθούν στη θέση τους, είτε επειδή κινδυνεύουν να βρεθούν σ’ αυτή τη θέση ή
γιατί βλέπουν δικούς τους ή γνωστούς τους να βρίσκονται σ’ αυτή τη θέση.
Πρέπει να φερόμαστε ανθρώπινα, μην κρίνουμε άμα δεν
ξέρουμε, γιατί ποτέ δεν ξέρουμε, γιατί ποτέ δεν θα μπορέσουμε να ξέρουμε τι μας
επιφυλάσσει το μέλλον.
Στέργιος Αλέξανδρος
Ζούρμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου