Απόψεις

Το κρυμμένο ψέμα

Ο πολιτισμός εκμεταλλεύεται το παρελθόν του και το τι έχει δημιουργηθεί χρόνια πριν για να βγάλει τα καλά προς τα έξω και να φανεί «υπεράνω». Δεν είναι έτσι, όμως. Μια χώρα φροντίζει να εξαλείψει τα πράγματα που θα βλάψουν την εικόνα που δίνει προς τα έξω.

        Τα πράγματα στις μέρες μας κάθε άλλο παρά ρόδινα είναι. Η φτώχεια είναι μόνιμη και απ’ ό,τι φαίνεται δεν θα φύγει έτσι απλά. Έχει επηρεάσει ήδη πολλούς, οι οποίοι έχουν καταλήξει στο περιθώριο και θα επηρεάσει πολύ περισσότερους. Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό. Θα μπορούσε μια χώρα να αποτελείται ολοκληρωτικά από φτωχούς. Τότε θα λέγαμε ότι δεν έχει από πού να βοηθηθεί και ότι δεν υπάρχει ελπίδα. Το χειρότερο, λοιπόν, είναι ότι υπάρχουν αρκετοί οικονομικά ευκατάστατοι που αδιαφορούν. Δεν αδιαφορούν μόνο αυτοί, βέβαια. Αδιαφορεί και ο απλός κόσμος. Οι άνθρωποι που έχουν ένα σταθερό μισθό και τα καταφέρνουν, έστω και δύσκολα. Αδιαφορούν για τους ανθρώπους που κάποτε βρίσκονταν και αυτοί στην ίδια θέση.

       Αυτούς τους ανθρώπους τους πετάνε στην άκρη και δεν τους νοιάζει η τύχη τους. Το θέμα είναι, όμως, ότι αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν και είναι ιδιαίτερα ορατοί σε όλους. Μόνο η κοινωνία κάνει πως δεν βλέπει. Για να μη χαλάσει την υποτιθέμενη εικόνα της. Η ζημιά όμως έχει ήδη γίνει. Όσο και να προσπαθούμε να φανούμε καλοί και ωραίοι, υπάρχουν οι αδύναμοι αυτοί άνθρωποι που θα μας διαψεύδουν. Η κοινωνία και ο πολιτισμός μας ζει σε ένα ψέμα. Το κακό είναι ότι το έχει πιστέψει και δεν μπορεί να ξεχωρίσει κάποια πράγματα.

        Καταλήγουμε στο ότι, αν δεν κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, θα είμαστε σαν και αυτούς. Είτε μας αρέσει είτε όχι.

Βασίλης Βλαχονικολός