Λογοτεχνία

Γεννήθηκες στην λάθος πλευρά

Σε ένα μέρος χωρίς ζωή όπου κανείς δεν τολμούσε να πατήσει πλέον, έρημο και ξεχασμένο από την ανθρωπότητα, βρισκόταν ένα λουλούδι, μα κανείς δεν γνώριζε την ύπαρξή του μιας και η ζωή στη γη ήταν πλέον περιορισμένη και όλοι ζούσαν μέσα σε πόλεις κυκλωμένες από τεράστια τείχη. Το λουλούδι ένοιωθε μόνο, ποτέ όμως δεν έπαψε να ελπίζει ότι κάποια μέρα θα το βρει κάποιος και θα αποκτήσει φίλους και θα γνωρίσει κι άλλα διαφορετικά λουλούδια.

Αυτή η μέρα ήρθε. Το λουλούδι ακίνητο στεκόταν μονίμως εκεί που γεννήθηκε και ονειρευόταν, όταν ξάφνου ένας ξένος το παρατήρησε. Παράξενο πλάσμα, πολύ διαφορετικό από το λουλούδι,τεράστιο, βρώμικο και τριχωτό. Το λουλουδάκι τρόμαξε όταν το πλάσμα, που αποκαλούνταν «άνθρωπος», το πλησίασε και του έριξε νερό, το έβγαλε από το έδαφος και το φύτεψε σε μια γλάστρα και το πήρε μαζίτου. Σε όλο το ταξίδι, ο άνθρωπος μιλούσε στο λουλούδι και το έκανε να νοιώσει όμορφα και οικεία, του άρεσε πολύ η πρώτη του επαφή με ένα ζωντανό πλάσμα, παρ’ όλο που ήταν εντελώς διαφορετικό από αυτό που φανταζόταν.

Μετά από πολλές ώρες ταξίδι, έφτασαν στην πόλη. Μπήκαν κρυφά μιας και είναι παράνομο να περιφέρεσαι έξω από τα τείχη. Ο άνθρωπος έβαλε το λουλούδι μαζί με τα άλλα του φυτά, όλα του ίδιου είδους, μιας και μόνο αυτό είχε μείνει γνωστό για τους ανθρώπους. Τα υπόλοιπα λουλούδια δεν έδιναν σημασία στο λουλουδάκι γιατί ήταν διαφορετικό, το είχαν περιθωριοποιήσει. Όμως ο άνθρωπος, μέσα από όλα αυτά τα φυτά, ξεχώριζε το λουλούδι του, το αγαπούσε και το φρόντιζε περισσότερο απ’ όλα τα άλλα!

Εβίτα Δεληπέτκου